قطعنامه کنفرانس لندن در مورد افغانستان

1. دولت جمهوری اسلامی افغانستان و جامعه جهانی روز پنجشنبه 28 جنوری سال 2010 مصادف با 8 دلو 1388 در لندن گردهم آمدند تا تعهدات مشترک شانرا برای کمک به افغانستان برای دست یابی به امن، رفاه و دموکراسی تجدید نمایند. کنفرانس لندن نماینگر یک گام قاطع برای گرفتن رهبری از سوی دولت افغانستان در تامین امنیت، ثبات و انکشاف افغانستان محسوب میگردد. جامعه جهانی حمایتش از دولت افغانستان را در ساحات امنیت، انکشاف و حکومت داری تجدید کرد.

2. در کنفرانس لندن، رئیس جمهور حامد کرزی تعهداتش را طوریکه در سخنرانی اش در جریان حلف وفاداری از آن ذکر نموده بود، مجدداً تاکید نمود.

3. جامعه جهانی بر تعهداتش همانگونه که در موافقت نامه بن منعقده سال 2001 ، کنفرانس توکیو در 2002 ، توافقنامه افغانستان در 2006 ، اعلامیه پاریس در 2008 و اعلامیه کنفرانس لاهه تعیین گردیده است، مجدداً تاکید نمود. جامعه جهانی بر حمایت اش از قطعنامه های شورای امنیت ملل متحد راجع به امنیت، ثبات و رفا افغانستان و مخصوصاً بر نقش ملل متحد در نیل بر این هدف یکبار دیگر تاکید کرد.

4. اشتراک کنندگان کنفرانس تاکید کردند که دولت افغانستان و جامعه جهانی داخل مرحله جدید در راستای اصل مالکیت امور توسط افغانها شده اند. اشتراک کنندگان کنفرانس بار دیگر بر اهداف رهبریت امور توسط افغانها، افزایش همکاری های منطقوی و همکاری موثر بین المللی تاکید کردند. همه اشتراک کنندگان تعهد کردند که تلاش جدی نمایند تا دولت افغانستان توان آن را پیدا کند که نیازمندی های مردم خود را با انکشاف نهاد ها و منابع لازمه مرفوع سازد.

5. بعد از کنفرانس لندن، کنفرانس دیگری در کابل با میزبانی دولت افغانستان برگزار خواهد شد. در این کنفرانس روی اتخاذ پلان های عملی برای مردم افغانستان بحث صورت خواهد گرفت. این پلان ها بر اساس اصل پاسخگوئی، تساوی، حقوق بشر، تساوی جنسیتی، حکومت داری بهتر و ارائه خدمات موثر دولتی، رشد اقتصادی و نیز خواست عامه برای زندگی صلح آمیز طبق قانون اساسی افغانستان باید تنظیم گردند. در کنفرانس تاکید گردید که موفقیت تنها با تلاش دسته جمعی ممکن است.

6. چالش ها در افغانستان مخصوصاً در ساحات سیاسی، اقتصادی، انکشافی و امنیتی بزرگ به هم پیوسته اند. پیروزی بر این چالش ها به نفع همه ماست و ما به آن متعهد هستیم. هدف از حضور و همکاری جامعه جهانی در افغانستان همانا حمایت روزافزون از رهبری امور توسط افغانها در ساحات تامین امنیت، انکشاف، حکومت داری و اداره و همکاری های اقتصادی می باشد.


7. اشتراک کنندگان کنفرانس مراتب امتنان شان را به شهروندان افغانستان، نیروهای امنیتی افغان و کشورهای که شهروندان یا نظامیان شان در افغانستان خدمت میکنند، ابراز داشتند. اشتراک کنندگان مراتب اندوه و غصه شان را با بازماندگان آنانیکه جان های شان را بخاطر یک افغانستان امن و باثبات فدا کردند، ابراز داشتند. اشتراک کنندگان همچنان از کشور های که زمینه عبور کالاهای نیروهای آیساف و افغان را از خاک شان تسهیل و فراهم کردند، ابراز سپاس و تشکر کردند.

8. اشتراک کنندگان کنفرانس بر تعهد و عزم شان به مبارزه با تروریزم مخصوصاً القاعده تاکید کرده و از تلاش های دولت افغانستان در زمینه قدردانی نمودند. اشتراک کنندگان همچنان تمامی حملات طالبان و افراطیان و نیز بم های کنار جاده، حملات انتحاری و اختطاف، هدف قرار دادن غیرنظامیان و نیروهای افغان و بین المللی را به شدت محکوم کردند. این حملات باعث تضعیف تلاش ها برای ثبات، بازسازی و انکشاف افغانستان میگردد.

9. اشتراک کنندگان تصریح نمودند که بیشترین تلفات ملکی در اثر حملات مخالفین دولت صورت میگیرد. اشتراک کنندگان از تعهد و عزم نیروهای آیساف در همکاری با حکومت و نیروهای امنیتی افغانستان مبنی بر اینکه از نهایت تلاش ها برای محافظت از افراد ملکی و کاهش هرگونه آسیب به غیرنظامیان و نیز تحقیقات مشترک از تلفات ملکی استفاده خواهند کرد، استقبال کردند.

10. اشتراک کنندگان کنفرانس از پیشرفت نیروهای امنیتی برای گرفتن مسئولیت بیشتر عملیات های نظامی استقبال میکنند. اشتراک کنندگان کنفرانس از تعهد دولت افغانستان مبنی بر اینکه نیروهای امنیتی افغان در ظرف سه سال رهبری بیشتر عملیات های نظامی را در ساحات ناامن کشور و مسئولیت تامین امنیت فزیکی را در ظرف پنج سال دیگر عهده دار میشوند نیز استقبال کردند. برای رسیدن به این هدف، جامعه جهانی برای کمک به ارتقای ظرفیت و موثریت نیروهای امنیتی افغان متعهد است. اشتراک کنندگان همچنان تعهد شانرا برای فراهم ساختن حمایت های لازم از رشد و توسعه نیروهای اردو و پولیس ملی افغانستان تا تعداد شان به 171600 و 134000 الی ماه اکتوبر سال 2011 طوری که در بورد مشترک انسجام و نظارت که به تاریخ 20 جنوری 2010 در کابل دایر گردید نیز تصویب شد، اعلام کردند.

جامعه جهانی همچنان حمایت کامل شان را از انکشاف و تطبیق دوامدار استراتیژی پولیس ملی اعلام داشتند. گذشته از این، دولت افغانستان و جامعه جهانی با درنظرداشت وضعیت امنیتی و حالات در مورد اینکه آیا این اقدامات کافی است و یا خیر تصمیم خواهند گرفت.

11. اشتراک کنندگان کنفرانس از تصمیم شورای اتلانتیک شمالی در مشورت با کشورهای عضو نیروهای آیساف ( کشورها غیر عضو ناتو) و با توافق کامل با دولت افغانستان و طبق قطعنامه 9762 شورای امنیت ملل متحد مبنی بر اتخاذ طرح مشخص انتقال مرحله ی مسئولیت امنیت به نیروهای افغانی ولایت به ولایت و با درنظرداشت شرایط که برای انتقال امنیت در نظر گرفته شده است در کنفرانس کابل استقبال کردند. برعلاوه، اشتراک کنندگان کنفرانس از تعهد مشترک برای ایجاد زمینه برای روند انتقال هرچه سریعتر نیز استقبال کردند. در صورت مساعد بودن شرایط، این کار نخست در یک تعداد از ولایاتی صورت خواهد گرفت که قرار است تا اواخر سال 2010 و اوایل سال 2011 امنیت آن به نیروهای امنیتی افغانستان تحویل داده شده و نیروهای آیساف نقش حمایتی را در این ولایات به عهده خواهند داشت.

اشتراک کنندگان از تصمیم مبنی بر ایجاد یک پروسه میان دولت افغانستان، نیروهای آیساف و همکاران کلیدی بین المللی برای ارزیابی پیشرفت ها و نظارت در ساحات غیر امنیتی که میتواند روند انتقال امنیت را متاثر بسازد، استقبال میکند.

12. اشتراک کنندگان کنفرانس از مواد ذیل استقبال کردند:

• تاکید بیشتر آیساف برای همکاری با نیروهای امنیتی افغان و اینکه نیروهای افغان باید نقش رهبری کننده را در تمامی مراحل عملیات های نظامی به عهده بگیرند
• از عزم و تعهد دولت افغانستان برای گرفتن مسئولیت بیشتر در گرفتاری و توقیف افراد با درنظرداشت رشد ظرفیت افغانستان طبق معیارات بین المللی و قوانین نافذه ملی و بین المللی از نقش ماموریت آموزشی ناتو برای رشد و توسعه نیروهای امنیتی افغانستان.
• اشتراک کنندگان از جامعه جهانی خواستند تا ضروریات لازمه را به دسترس آموزگاران و مربیان قرار داده و تلاش های شان در زمینه را ادامه دهند.
• از نقش کمکی تیم آموزگاران پولیس اروپا در نظارت، آموزش و مشورت به وزارت داخله افغانستان و حمایت از برنامه اصلاحات پولیس در سطح مرکز و ولایات.
• اشتراک کنندگان از همکاران بین المللی خواستند تا حمایت لازم لوژیستیکی را مخصوصاً در ولایات به دسترس تیم آموزگاران پولیس اروپا قرار دهند.
• حمایت همه جانبه از نیروهای امنیتی افغان از سوی کشورهای مختلف و نیز از جامعه جهانی خواسته شد تا کار های شانرا از طریق بورد انسجام پولیس بین المللی با تیم آموزگاران ناتو و پولیس اروپا از نزدیک هماهنگ بسازند.
• از تعهد حکومت افغانستان برای ادامه تلاش ها برای ایجاد یک ستراتیژی ملی امنیتی با حمایت جامعه جهانی؛
• از تعهد حکومت افغانستان برای طرح و تطبیق پالیسی امنیت ملی که قرار است در کنفرانس کابل ارائه گردد و ساختار و وظایف ارگان های مختلف امنیتی را تشخیص می نماید.

13. اشتراک کنندگان کنفرانس بادرنظرداشت روش جامع تحت رهبری دولت افغانستان بر نیاز برای یک چهارچوب موثر برای ایجاد شرایط امن و باثبات که زنان و مردان افغان از اقشار و دیدگاه های مختلف بتوانند در بازسازی کشور شان کمک کنند. در پرتو این هدف، اشتراک کننده گان همچنان از طرح دولت افغانستان برای بازگشتاندن آنعده از افرادیکه خشونت را پایان میدهند و به زندگی عادی در جامعه برگشته و به اصول مندرج قانون اساسی افغانستان احترام میگذارند، روابط شان با القاعده و سایر گروه های تروریستی را قطع میکنند و اهداف سیاسی شانرا از راه های مسالمت آمیز تعقیب
میکنند، استقبال میکند.

14. اشتراک کنندگان کنفرانس از مواد ذیل استقبال کردند:

• از تعهد دولت افغانستان برای تحکیم تلاش ها برای ادغام مجدد تحت رهبری دولت افغانستان
• با ایجاد و تطبیق یک برنامه موثر، جامع، عمومی، شفاف و دوامدار به هدف تامین صلح
• از پلان دولت افغانستان برای برگزاری لویه جرگه امن قبل از تدویر کنفرانس کابل
• از تعهد جامعه جهانی برای ایجاد یک صندوق وجهی برای حمایت از برنامه صلح و ادغام مجدد تحت رهبری دولت افغانستان. اشتراک کننده گان همینگونه از تعهدات مالی به این صندوق وجهی استقبال کرده و از تمامی کشورهای که از روند تامین صلح و ثبات در افغانستان حمایت میکنند میخواهند از این ابتکار مهم حمایت کنند.

15. اشتراک کنندگان کنفرانس وضع بشری در مناطق مختلف کشور مخصوصاً عدم مصئونیت غذائی را جدی تلقی کرده و از جامعه جهانی خواستند از پلان عمل بشری 2010 حمایت کنند.

16. افغانستان با چالش های عظیم انکشافی مواجه است که پیروزی بر آن نیازمند حمایت متداوم و درازمدت جامعه جهانی می باشد. برای رفع این چالش ها، به یک برنامه ملکی هماهنگ و با منابع کافی نیاز جدی دیده میشود. رشد اقتصادی، رعایت حاکمیت قانون و حقوق بشر همراه با ایجاد زمینه اشتغال و حکومت داری بهتر برای تمامی افغانها مهمترین عوامل برای مبارزه با گرایش به سوی جنگجوئی بوده و نیز باعث تامین ثبات بیشتر در افغانستان میگردد.

17. جامعه جهانی از پیشرفت دولت افغانستان در انکشاف اقتصادی بشمول تکمیل مرحله مشخص طبق "برنامه کشور های مقروض" که با درنظرداشت این پیشرفت، قرضه دهنده گان حدود 1.6 میلیارد دالر قرض افغانستان را بخشیدند، استقبال میکند. رقم قرضه های بخشیده شده به افغانستان در مجموع به 11 میلیارد دالر رسیده است. اشتراک کننده گان با اولویت دولت افغانستان مبنی بر پیشرفت سریع در ساحات زراعت، انکشاف منابع بشری و زیربناها توافق کرده تاکید کردند که این پیشرفت ها باید همراه با ارتقاع ظرفیت و اصلاح نهادی به پیش برده شود. اشتراک کنندگان روی طرح جدید انکشاف اقتصادی اصرار داشته و خواهان بحث روی برنامه جدید ( سازمان صندوق بین المللی پول) تحت رهبری دولت افغانستان و تدوام همکاری های این سازمان در افغانستان شدند.

18. اشتراک کنندگان کنفرانس از تعهد دولت افغانستان مبنی بر گرفتن مسئولیت بیشتر مالی استقبال کرده و تاکید کردند که برای افزایش عواید داخلی به هدف پایداری مالی باید اصلاحات جدی رونما گردد. این اصلاحات دربرگیرنده اقدامات ذیل است:

• افزایش عواید گمرکی و مالیاتی؛
• ساختار بندی مجدد تصدی های دولتی به هدف تامین پاسخگوئی و کفایت بیشتر؛
• پی گیری برنامه موسوم به " نقشه راه" مصوب سال 2007 در کنفرانس مساعد سازی زمینه که در سند انکشاف ملی افغانستان انعکاس یافته است؛
• ادامه روند اصلاحات قانونی بشمول تطبیق مقررات جدید معادن با توجه به تعهدات افغانستان طبق " سند شفافیت صنایع استخراجی".

19. اشتراک کنندگان کنفرانس از مواد ذیل استقبال کردند:

• از طرح های دولت افغانستان مبنی بر انکشاف همسان و هماهنگ؛ این طرح وزارت های کلیدی را به شاخص های انکشافی و حکومت داری هماهنگ ساخته و اولویت های مندرج ستراتیژی انکشاف ملی افغانستان مخصوصاً ستون های مربوط به زیربنا، انکشاف دهات، انکشاف منابع بشری، زراعت و بخش حکومت داری را تنظیم میکند. این کار متشکل از پلان کاری نیز می باشد که در کنفرانس کابل به اکمال خواهد رسید.

• اشتراک کنندگان کنفرانس از پیشنهاد دولت افغانستان مبنی بر اینکه کشور های کمک کننده میزان مصرف کمک های انکشافی شانرا از طریق دولت افغانستان تا 50 فیصد الی دوسال دیگر افزایش دهند حمایت میکنند و این کار از طریق بودجه دولت افغانستان مانند صندوق وجهی بازسازی افغانستان و صندوق وجهی قانون و نظم در افغانستان صورت میگیرد. اما، این حمایت مشروط به پیشرفت افغانستان در تحکیم سیستم مدیریت مالی، کاهش فساد اداری، بهبود در تطبیق بودجه، ایجاد یک ستراتیژی مالی و ارتقای ظرفیت حکومت برای نیل بر این هدف می باشد. اشتراک کننده گان عزم شان برای
ایجاد یک برنامه کاری منظم با دولت افغانستان قبل از برگزاری کنفرانس لندن را تائید نموده و توافق کردند که کمک های تخنیکی را برای ارتقای ظرفیت دولت افغانستان در رسیدن به این هدف فراهم خواهند کرد.

• از طرح های دولت افغانستان برای تطبیق اصلاحات بودجوی، افزایش میزان تطبیق بودجه و اتخاذ تدابیر برای افزایش عواید ملی موازی با تقویت برنامه ها و ادارات مبارزه با فساد به هدف رسیدن به پایداری مالی؛

20. اشتراک کنندگان کنفرانس از تعهد دولت افغانستان برای طرح پلان عمومی غرض تقویت نهاد های ملکی موثر و پاسخگو بشمول خدمات ملکی استقبال کردند. از تصمیم دولت افغانستان برای تصویب پالیسی حکومت داری محلی و ترتیب قانون مربوط به تطبیق آن قبل از برگزاری کنفرانس لندن استقبال میکند. اشتراک کنندگان تعهد کردند که ادارات محلی را با درنظرداشت اولویت های دولت افغانستان حمایت میکنند. برای تسهیل تطبیق این برنامه، حکومت افغانستان معیارات مربوط به خطوط و ساحات اداری را تعیین میکند. اشتراک کنندگان از تعهدات دولت افغانستان در زمینه استقبال
کرده و از جامعه جهانی خواستند تا حمایت شان برای آموزش 1200 مامور ملکی محلی را در قالب وظایف اداری برای تقویت والی ها و ولسوال ها الی اخیر سال 2011 افزایش دهند.

21. اشتراک کنندگان کنفرانس از تلاش های روزافزون دولت افغانستان برای تطبیق برنامه ملی عدالت با توجه به اینکه عدالت باید بصورت شفاف، عادلانه و قابل دسترس برای تمامی افغانها طور مساوی فراهم گردد، استقبال میکنند.

22. اشتراک کنندگان از تعهد دولت افغانستان برای بهبود دسترسی مردم به عدالت و رعایت حقوق بشر با تطبیق برنامه عدالت و حقوق بشر، حمایت سیاسی و مالی از کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان و طرح و تطبیق یک پالیسی جدید ملی که روابط میان سیستم عدالت رسمی و شوراهای حل منازعات تامین میکند، تقدیر میکند. حکومت افغانستان تعهد خود را برای حفاظت و ترویج حقوق بشری تمامی شهروندان افغانستان و اینکه افغانستان جائی باشد که مردان و زنان از مصئونیت، و حقوق و فرصت های مساوی در تمامی ابعاد زندگی شان برخوردار باشند. اشتراک کننده گان همچنان تعهد شانرا برای تقویت نقش جامعه مدنی ابراز داشتند.

23. اشتراک کنندگان کنفرانس تعهد شان را برای کمک از برنامه فراگیر دولت افغانستان در خصوص مبارزه با فساد و از تلاش های جاری و عمومی حکومت افغانستان در رفع عوامل فساد زا با تعیین اهداف مشخص و تطبیق پلان های معین قبل از برگزاری کنفرانس کابل اعلام داشتند و بر مواد ذیل تاکید کردند:


• تقویت دفتر عالی نظارت در تحقیق و تحریم مسئولین حکومتی آغشته با فساد و رهبری اقدامات حکومت علیه فساد که با فرمان رئیس جمهور در ظرف یک ماه تائید خواهد شد.
• تاسیس بنیاد حقوقی در سال 2010 برای ارگان های مبارزه با فساد بشمول گروه کاری جرایم بزرگ و دادگاه ویژه مبارزه با فساد و نیز تضمین استقلالیت درازمدت این ارگان ها.
• افزایش موثریت تعینات ارشد خدمات ملکی و روند شایسته سالاری و نیز قانون خدمات ملکی. این کار تا برگزاری کنفرانس کابل تعینات بلند رتبه خدمات ملکی را تثبیت خواهد کرد.
• عزم رئیس جمهور برای صدور فرمانی که در آن تعیین اقارب نزدیک وزیر، مشاورین وزرا، اعضای پارلمان، والی ها و معین وزارت خانه ها در گمرکات و ریاست های عواید در حکومت منع قرار داده شود.
• طرح برنامه تقنینی برای سال 2010 تا قوانین افغانستان در مطابقت با کنوانسیون ملل متحد علیه فساد اداری بشمول قانون اجراآت جزائی ضد فساد ترتیب گردیده و احکام مربوط به ثبت جایداد ها توسعه یابد.
• دعوت از کارشناسان افغان و سایر آگاهان برای شرکت در ماموریت مستقل نظارت و ارزیابی مقطع ای که اولین سفر نظارتی شان از افغانستان را تا سه ماه دیگر انجام خواهد داد و گزارشات دوره وار را از چگونگی فعالیت های ملی و بین المللی رئیس جمهور، پارلمان و مردم و نیز جامعه جهانی ترتیب میدهد.

24. اشتراک کنندگان کنفرانس تعهد شانرا برای کمک از تلاش های دولت افغانستان در خصوص مبارزه با فساد اعلام داشته و کمک های شانرا به نهاد های تازه فراهم کرده و نیز تعهد میکنند که شفافیت و موثریت در کمک های خویش به افغانستان را طبق اعلامیه کنفرانس پاریس منعقده جون 2008 و کنوانسیون ملل متحد برای مبارزه با فساد افزایش دهند. اشتراک کننده گان به ویژه روی مسائل ذیل توافق کردند:

کار با ارگان های مبارزه با فساد اداری غرض بازنگری طرزالعمل های موجود و تحقیق از موارد فساد اداری که در آن افراد و سازمان های بین المللی آغشته هستند؛ و کار با دولت افغانستان برای بهبود روند تدارکات بشمول اتخاذ تدابیر اضافی برای تامین دقت لازم در پروسیجر قرارداد های بین المللی.

25. اشتراک کنندگان کنفرانس تصمیم کمیسیون مستقل انتخابات را مبنی بر تاخیر انتخابات پارلمانی الی 18 سپتامبر مطابق به قانون اساسی و قانون انتخابات افغانستان ملاحظه نمودند. در این خصوص، اشتراک کننده گان کنفرانس از تعهد حکومت افغانستان برای تامین تمامیت انتخابات پارلمانی و جلوگیری از تخطی ها و سوء اداره استقبال میکند. اشتراک کننده گان همچنان از تعهد دولت افغانستان برای کار مشترک با سازمان ملل متحد برای استفاده از تجارب آموخته شده از انتخابات سال 2009 غرض بهبود روند انتخابات سال 2010 و برای آینده ها استقبال میکند.

26. جامعه جهانی از تعهد دولت افغانستان برای تطبیق پلان ملی عمل برای زنان افغانستان و تطبیق قانون منع خشونت علیه زنان استقبال میکند. اشتراک کنندگان کنفرانس از تعهد حکومت افغانستان برای تقویت و تحکیم مشارکت زنان در نهاد های حکومتی بشمول ارگان های انتخابی و انتصابی و خدمات ملکی استقبال میکنند.

27. اشتراک کنندگان تاکید کردند که تجارت مواد مخدر، جنگجوئی و سایر فعالیت های جرمی بشمول فساد و قاچاق انسان باهم رابطه نزدیک دارند. اشتراک کننده گان با توجه به این مسئله از مواد ذیل استقبال کردند:

• پیشرفت اخیر دولت افغانستان بشمول 22 فیصد کاهش در کشت خاشخاش در سال گذشته و افزایش در تعداد ولایات عاری از خاشخاش از 6 در 2007 به 20 ولایت در سال 2009 ؛
• تعهد دولت افغانستان برای تجدید ستراتیژی ملی مبارزه با مواد مخدر در جریان سال 2010 که متشکل از برنامه های معین برای انکشاف زراعت و کاهش کشت خاشخاش می باشد؛
• حمایت اداره مبارزه با مواد مخدر و جرایم سازمان ملل متحد و جامعه جهانی از دولت افغانستان برای مبارزه با تجارت مواد مخدر؛
• ادامه روند " پاریس-مسکو" در مبارزه با تولید، مصرف غیرقانونی و قاچاق مواد مخدر و قطع محصولات، لابراتوار ها و فروشگاه های مواد مخدر. ضبط کاروان های مواد مخدر و نیز ادامه مشورت ها برای شناسائی عوامل و همکاری های بیشتر منطقوی؛
• کمک از تلاش های چند جانبه طبق پلان عمل کشور های عضو سازمان شانگهای مصوب مارچ 2009 در کنفرانس ویژه در مسکو .

28.اشتراک کنندگان کنفرانس حمایت شانرا از یک افغانستان با ثبات، امن و دیموکراتیک اعلام داشته و نقش بالقوه افغانستان منحیث پل زمینی میان آسیای جنوبی، آسیای مرکزی، شرق میانه و شرق دور را تصدیق کرده بر تعهدات شان برای کار مشترک به این هدف مجدداً تاکید کردند. اشتراک کننده گان اصرار داشتند که راه حل های منطقوی بهترین چانس موفقیت را در پی داشته و از ابتکارات اخیر که بیانگر نیاز برای کار مشترک میان همسایه ها و همکاران منطقوی می باشد استقبال کردند. در این مورد، اشتراک کنندگان به نشست منطقوی استانبول موسوم به " دوستی و همکاری در قلب آسیا" و اعلامیه منعقده در آن اشاره کردند. این همکاری های منطقوی بشمول تاکید مجدد بر اصول مندرج اعلامیه همسایه گی نیک مصوب سال 2002 بوده و اشتراک کننده گان برای اهداف ذیل کار خواهند کرد:
• حاکمیت ملی ، استقلال، وحدت و تمامیت ارضی افغانستان؛
• عدم مداخله در امور داخلی افغانستان و در امور همدیگر؛
• تلاش های دولت افغانستان برای صلح، مصالحه و ادغام مجدد؛
• پایان دادن به هرگونه حمایت در قلمرو شان از گروه های مسلح غیرقانونی، ساختار های موازی و تمویل غیرقانونی از اعمال که باعث بی ثبات ساختن افغانستان و یا همسایه های آن می شود؛
• مبارزه با تروریزم، تشریک اطلاعات، توقف هرگونه حمایت لوژیستیکی، مالی و آیدیالوژیکی از شبکه های تروریستی و رفع عوامل افراطیت؛
•ایجاد ترانزیت و تجارت فراه منطقوی بشمول کار روی زیربناها و پیشرفت در عرصه های انرژی، لین انتقال برق و تسهیلات ترانسپورتی بشمول شبکه های راه آهن؛
•شرایط مناسب برای بازگشت مهاجرین افغان؛
•همکاری های فرامنطقوی علیه تجارت مواد مخدر.
•حمایت از روابط میان مردمان کشور ها بشمول تماس ها و تبادلات میان جامعه مدنی، دانشمندان، رسانه ها و سکتور خصوصی؛

29. اشتراک کنندگان کنفرانس از اینکه افغانستان و همکاران منطقوی آن در سال 2010 فرصت خواهند داشت تا برای توسعه این اصول، همکاری و هماهنگی خواهند کرد استقبال میکند. اشتراک کننده گان اهمیت روشهای همسان و بنیادی را نسبت به ابتکارات فردی ارزنده خواندند. با توجه به این، اشتراک کننده گان از اینکه افغانستان از نهاد های منطقوی مربوط ( سازمان همکاری های منطقوی جنوب آسیا، کنفرانس همکاری های اقتصادی منطقه در مورد افغانستان، سازمان همکاری های شانگهای و سازمان همکاری های اقتصادی) و سایر سازمان ها بشمول سازمان کنفرانس اسلامی دعوت کرده است تا هرچه زودتر یک پلان واحد و هماهنگ را راجع به نقش افغانستان در منطقه ترتیب دهند، استقبال کردند. اشتراک کنندگان از کشور ها، سازمان های منطقوی و مجمع های ذیربط دعوت کردند تا معلومات و موضوعات مربوط را به شکل منظم و نیز در کنفرانس کابل ارائه دهند.

30. با تاکید بر هدف تحکیم همکاری های منطقوی، اشتراک کنندگان کنفرانس از نقشی که برنامه های منطقوی دوجانبه بشمول برنامه های سازمان کنفرانس اسلامی در مورد معارف و حل افراطیت، سازمان امنیت و همکاری اروپا و ورکشاپ همکاری های افغانستان-پاکستان برای اداره سرحدات ( روند دوبی) ایفا نموده است، استقبال میکند. اشتراک کننده گان از معلوماتی که سایر کشور ها در مورد ابتکارات دوجانبه از جمله توافقنامه تجاری و ترانزیتی میان افغانستان و پاکستان و پیشرفت های حاصله در زمینه استقبال گردید و از برنامه های اندونیزیا برای ارتقای ظرفیت بشمول همکاریهای تخنیکی در عرصه های معارف، صحت، زراعت، فقر زدائی، انرژی قابل تجدبد و برنامه های کوچک و متوسط اظهار امتنان کردند، نیز استقبال کردند.

31. اشتراک کنندگان کنفرانس تاکید کردند که هدف از حضور جامعه جهانی در افغانستان حمایت از دولت افغانستان تا زمانیست که دولت افغانستان بتواند مسئولیت امور را خود به عهده بگیرد. اشتراک کنندگان از نقش دفتر نمایندگی ملل متحد در افغانستان ( یوناما) به عنوان مهمترین سازمان بین المللی برای هماهنگی و انسجام حمایت بین المللی طبق قطعنامه 1868 شورای امنیت ملل متحد تقدیر نمودند. اشتراک کننده گان از مواد ذیل استقبال کردند:
• شرح واضح اولویت های حکومت افغانستان؛
• از تعهد جامعه جهانی برای فعالیت های بیشتر و موثر ملکی جهت حمایت از حکومت افغانستان به هدف افزایش موثریت کمک های ملکی در افغانستان؛
• از تعهد جامعه جهانی برای هماهنگ ساختن کمک هایش با اولویت های دولت افغانستان طبق اصول پاریس برای موثریت کمک ها به هدف ارتقای ظرفیت حکومت افغانستان؛
• از عزم جامعه جهانی که میخواهد از نزدیک با یوناما برای ارائه کمک های ملکی کار نماید؛
• تعیین نماینده جدید ملکی ناتو در افغانستان؛ و تصمیم اتحادیه اروپا برای تقویت حضورش در کابل تحت یک نماینده واحد.

32. اشتراک کنندگان از تصمیم سرمنشی ملل متحد برای تعیین ستافن دی مستورا ؛ تصمیم سرمنشی ناتو برای تعیین مارک سدول؛ و تعیین نماینده ارشد اتحادیه اروپا استقبال کرده و ارزو کردند این افراد وظایف شانرا در جریان چند ماه نخست سال 2010 اشغال کنند. اشتراک کنندگان از این نماینده های ارشد دعوت کردند تا برای تامین هماهنگی بیشتر در کابل باهم از نزدیک کار کنند. برعلاوه، با درک بهبودی های که در کار بورد مشترک انسجام و نظارت صورت گرفته است، اشتراک کننده گان از دفتر ریاست مشترک این بورد خواستند تا تدابیر اضافی را برای موثریت بیشتر این بورد اتخاذ کنند.

33. اشتراک کنندگان کنفرانس فرصت را مناسب دانسته از خدمات ارزنده و تعهد نماینده گان ذیل به افغانستان تشکر کردند:
کای آیده، نماینده ویژه سرمنشی ملل متحد در افغانستان، فرناندو جنتیلینی، نماینده ارشد ملکی ناتو در افغانستان و ایتور سیکی، نماینده ویژه اتحادیه اروپا برای افغانستان و هنسجورگ کرشمر رئیس هیت کمیسیون اروپا در افغانستان؛

34. ما همه امیدوار هستیم پیشرفت های مان را با توجه به تعهدات ما در کنفرانس کابل ارزیابی کنیم.

'کای آیدی با مقامات طالبان دیدار کرده است'


kai_eide-1113.jpg

بر بنیاد گزارش روزنامه امریکایی وال ستریت ژورنال کای آیدی فرستاده ویژه سازمان ملل متحد در افغانستان ماه گذشته با مقامات ارشد طالبان دیدار کرده است

طالبان می گویند هیچ گونه گفتگو با کای آیدی صورت نگرفته و در یک خبرنامه ی از سوی شورای رهبری طالبان منتشر شده این نشست را "شایعات پوچ و بی اساس" خوانده اند.

کای آیدی فرستاده ویژه سازمان ملل که قرار است در ماه مارچ از سمت اش کنار برود نیز می گوید با مقامات ارشد طالبان دیدار نکرده است.

بر بنیاد گزارش ها، این دیدار پیش از برگزاری کنفرانس لندن برای افغانستان صورت گرفته است. در نشست لندن طرح مصالحه با طالبان توسط رییس جمهور کرزی مورد پشتیبانی جامعه جهانی قرار گرفت.

در کنفرانس لندن، جامعه جهانی به ویژه جاپان ۱۴۰ میلیون دالر را بخاطر پیشبرد برنامه گفتگو با طالبان تعهد کرده است.

وال استریت ژورنال می نگارد که مقامات ارشد امریکایی گفته اند هیچ گونه معلومات پیش از دیدار کای آیدی با طالبان به آنها داده نشده است.

هیلاری کلنتن وزیر خارجه امریکا گفته است به همکاران وی در مورد دیدار کای آیدی معلومات مختصری ارائه شده است.

خانم کلنتن روز جمعه در سفر به پاریس گفت که هدف دیدار فرستاده ویژه سازمان ملل به کابل با طالبان شاید برای ارزیابی فردی باشد.

خانم کلنتن هم چنان می افزاید که دیدار آیدی با طالبان "بخشی از طرح آینده در روند مصالحه نیست." رییس جمهور کرزی بار ها کوشیده است تا با طالبان گفتگو کند، اما واکنش طالبان همواره منفی بوده است.

کای آیدی در نشست لندن روی راه حل های سیاسی برای حل بحران افغانستان تاکید ورزید اما در مورد دیدارش با مقامات طالبان اشاره ی نکرد.

استقبال ایران از طرح مصالحه با طالبان

مقامات سفارت ایران در کابل می گویند از طرح مصالحه دولت افغانستان با طالبان استقبال می کنند و این موضوع را مرتبط با برقراری صلح و ثبات در افغانستان می دانند.

داکتر فدا حسین مالکی، سفیر ایران روز دوشنبه در کابل گفت علاوه بر حمایت از طرح مصالحه با طالبان در عرصه های بازسازی و آموزش، به افغاستان نیز کمک خواهند کرد.

وی در رابطه به طرح مصالحه با طالبان گفت طبعی است که ما آرزوی صلح و ثبات در افغانستان بیشتر از آنچه است هستیم، کشور های همسایه هم به این نقطه توجو دارند. اما میکانیزم این که چگونه می توان صلح را آورد، دولت مردان افغان و مجلس افغانستان تصمیم خواهند گرفت.

سفیر ایران در کابل می گوید دولت ایران تاکنون 350 میلیون دالر را در بخشهای راه سازی، خط آهن، پروژه های آب و برق، ایجاد مراکز حرفه وی و فنی و فرصت های تحصیلی، به افغانستان کمک نموده است.

اما کارشناسان مسایل سیاسی افغانستان می گویند، ایران به منظور عملی شدن اهداف خود در افغانستان کمک می کند. ودیر صافی یک استاد پوهنتون کابل می گوید، که به جز در ولایت هرات در ساحات دیگر توسط ایران در زمینه بازسازی کمکی صورت نگرفته است. 

در عین حال ایران در سال های اخیر متهم شده است که با مخالفین مسلح دولت افغانستان همکاری می کند و از یافت شدن ماین های ساخت ایران در افغانستان نیز سخن زده شده است اما مقامات ایرانی این اتهامات را رد کرده اند.

جانشین کای آیده معرفی شد

جانشین کای آیده، فرستاده ویژه سازمان ملل در افغانستان معرفی شد.

بان کي مون، دبير کل سازمان ملل متحد روز چهارشنبه کمي پيش از عزيمت به لندن براي شرکت در کنفرانس بين المللي درباره اوضاع در افغانستان، استفان دو مستورا ديپلمات سوئدي را بعنوان فرستاده جديد خود در امور افغانستان منصوب کرد . 

وي در کنفرانسي مطبوعاتي گفت دو ميستورا 63 ساله از يکم ماه مارس کار خود را در سمت جديدش اغاز خواهد کرد . به اين ترتيب دو ميستورا جايگزين کاي ايده نروژي خواهد شد که برسر روند انتخابات در افغانستان با انتقاد روبرو بوده است. 

در گزراشی از خبرگزاری فرانسه آمده است که بان کي مون تصريح کرد اين ديپلمات سوئدي از تجربيات فراوان و ارزشمندي در اين سمت برخوردار است اما در هدايت نيروهاي سازمان ملل متحد در افغانستان از تجربيات کاي ايده نيز استفاده خواهد کرد . 

دو ميستورا معاون مدير اجرايي روابط خارجي برنامه جهاني غذا بود . وي پيش از آن نيز دو سال فرستاده ويژه سازمان ملل متحد در امور عراق بود . 

این در حالی است که چندی پیش گزارشاتی مبنی بر این که استیفن دی مستورا بنابر مشکلات خانوادگی این موقف را قبول نکرده است به نشر رسیده بود.

کای آیده از ۲۹ مارچ ۲۰۰۸ به این سو به عنوان فرستاده ویژه سرمنشی سازمان ملل و رئیس دفتر هیات معاونت سازمان ملل در افغانستان، که به عنوان بلندپایه ترین مقام سیاسی سازمان ملل در افغانستان شناخته می شود، کار کرده است.

کای آیده، فرستاده ویژه سرمنشی سازمان ملل در افغانستان، گفته است که او پس از به پایان رسیدن مدت ماموریتش در ماه مارچ آینده، دیگر به ماموریت خود در افغانستان ادامه نخواهد داد.

پیش از این برخی خبرگزاری های غربی نقل کرده بودند که آیده از مقام خود استعفا کرده است.اما آیده گفت که قصد او همواره این بوده است که پس از اتمام قراردادش با سازمان ملل از سمتش کنار رود.


نماینده غیر نظامی ناتو در کشور معرفی شد

مارک سیدویل به عنوان نماینده غیرنظامی ناتو در کشور معرفی شد.

مارک سیدویل، سفیر بریتانیا در کابل به عنوان نماینده ملکی ناتو در افغانستان معرفی شده است. اندریس فوگ راسموسن منشی عمومی ناتو، وظیفه جدید سیدویل را به عنوان نماینده خاص ناتو در امور افغانستان اعلام کرد. 

منشی عمومی ناتو گفت، که امیدوار است تعیین این نماینده جدید، بتواند هماهنگی بیشتری را با ماموریت نظامی امریکا ایجاد کند.

سیدویل که در حال حاضر به حیث سفیر بریتانیا در افغانستان کار می کند، بعد از این با جنرال استنلی مک کرستال، قوماندان نیرو های امریکایی و ناتو بخاطر هماهنگی برنامه های ملکی و انکشافی کار خواهد کرد و همچنان مسوول پیشبرد امور سیاسی نظامی ائتلاف بین المللی با حکومت افغانستان خواهد بود.

منشی عمومی ناتو در هنگام معرفی مارک سیدویل در این مقام گفت، یکی از چالش های بزرگ، تقویت ادارات و هماهنگی در کمک های ملکی برای افغانستان است.

به گفته راسموسن، آنها به تقویت مشترک نظامی و غیرنظامی برای بازسازی و انکشاف افغانستان نیاز دارند. 

در گزراشی از رادیو آزادی آمده است که پیش از سیدویل، فرناندو جینتی لینی به حیث چهارمین نماینده این پیمان در افغانستان کار کرده بود. او از ماه می 2008 تا جنوری 2010 این مسوولیت را به عهده داشت.

روزانه 6 میلیون پوند از افغانستان به خارج قاچاق میشود

براساس تحقیقات جدید توسط مقامات امریکایی، سالانه میلیاردها پوند از افغانستان به خارج از کشور قاچاق میشود.

روزانه معادل 6 میلیون و سالانه 2.3 میلیارد پوند استرلینگ، یعنی بیشتر از سه برابر عواید مالیات گمرکی افغانستان، به خارج از کشور قاچاق میشود.

به نوشته روزنامه دیلی تلگراف، تحقیقات نشان می دهد این پول از طریق میدان هوایی کابل بیرون شده، معمولا به امارات متحده عربی منتقل می شود.

این در حالیست که رهبران جهان در هفته جاری در لندن گردهم آمده، توقع میرود در مورد آینده صلح و انکشاف افغانستان، که به میلیاردها پوند نیاز دارد، گفتگو کنند.

ولی ترس آن می رود که کمکها ضایع شود مگر اینکه رئیس جمهور حامد کرزی، فساد را در اداره خودش از بین ببرد.

حامیان بین المللی کرزی از ناتوانی وی در مبارزه علیه فساد که سبب کندی انکشاف و بیگانگی مردم از حکومت شده مایوس اند.

دیوید میلی بند، وزیر خارجه برتانیا گفت بسیار مهم است که پولها در فساد و اخاذیهای غیرقانونی ضایع نشود.

تحقیقاتی که توسط وزارت مالیه و اداره مبارزه با جرایم سازمان یافته امریکا انجام شده، دریافته است که در طی مدت یک روز 119 میلیون پوند از طریق میدان هوایی کابل قاچاق شد.

اما به گفته عمر زاخیل وال، وزیر مالیه افغانستان، وی نمی داند این پول به کجا رفته و چرا از افغانستان بیرون می شود؟

تحقیق کنندگان که در گمرک امارات متحده عربی کار می کردند می گویند اثبات اینکه چه مقدار پول از سرمایه عامه غارت شده و چه مقدار آن از طریق مواد مخدر بدست آمده، مشکل است.

طبق قانون افغانستان، هر مسافری که بیش از 12.500 پوند را از کشور خارج می کند، باید مقامات مسئول را از آن مطلع سازد ولی در عمل این قانون به ندرت تطبیق می شود.

تحقیق در مورد سرازیر شدن پول در افغانستان، جزء اولویتهای قوای کشف و پولیس به رهبری امریکا قرار داده شده است.

حکومت امریکا یک اداره ای را در کابل ایجاد کرده است تا از طریق این اداره پولی که برای طالبان و شبکه القاعده انتقال داده میشود، ردیابی و از انتقال آن جلو گیری کند.

اما اکنون واشنگتن فساد در اداره کرزی را یک تهدید می داند و مقامات فاسد حکومت افغان را نیز ردیابی میکند.

براساس این تحقیق سرازیر شدن کمکها و پول مواد مخدر، موجب ایجاد یک طبقه جدید در جامعه افغان شده است که بی نهایت پولدار هستند.

اعتقاد بر این است که سیاستمداران افغان مقدار هنگفتی پول را از طریق فساد بدست آورده اند.


بازداشت طراح حملات انتحاری کابل


kamal_uddin.jpg

ریاست عمومی امنیت ملی مردی را به اتهام سازماندهی حملات انتحاری زنجیره یی روز بیست وهشتم ماه جدی در کابل بازداشت کرده است

این مرد که کماالدین نام دارد متولد ولسوالی پچیراگام ولایت ننگرهار است و مقامات می گویند این حمله را در منطقه سیاه سنگ شهر کابل طراحی کرده است.

سید انصاری سخنگوی ریاست عمومی امنیت ملی می گوید در عملیات که بر منزل این فرد راه اندازی شده بود، مقدار هنگفتی جنگ افزار و مواد انفجاریه و سیم کارت هایی که متعلق به یکی از کشور های همسایه است بدست آمده است.

حملات انتحاری که هفته پیش در قلب کابل رخ داد پنج کشته و بیش از هفتاد زخمی برجا گذاشت و خسارات هنگفت مالی را نیز به مردم وارد کرد.

کمال الدین در یک نوار ویدیویی می گوید: "من مسئوولیت انتقال دو انتحار کننده را به فروشگاهی در نزدیک قصر ریاست جمهوری داشتم و پیش از حمله به آنان محل بود و باش نیز تهیه کردم".

گفته میشود این حمله کابل سازماندهی شده ترین حمله از زمان سقوط طالبان در شهر کابل بوده است و درست زمانی به بوقوع پیوست که رییس جمهور حامد کرزی مراسم سوگند اعضای کابینه اش را پیش میبرد.

همدردی با خانواده های قربانیان حمله روز دوشنبه کابل

 وزارت داخله کشور خانواده های قربانیان و آن عده از نیرو های پولیس را که در مهار ساختن حمله تروریستی روز دوشنبه بر شهر کابل سهم داشتند، مورد تقدیر قرار داد.

گفتنی است که به همین مناسبت روز دوشنبه محفلی با حضور وزیر داخله، قوماندان امنیه و سرپرست ولایت کابل و شماری از اقارب خانواده های شهدا و منسوبان پولیس در مقر قوماندانی امنیه ولایت کابل برگزار شد.

محمد حنیف اتمر، وزیر داخله کشوراجراات نیرو های امنیتی را در سرکوب کردن این حمله مورد ستایش قرار داد.

آقای اتمر از نیرو های پولیس خواست تا با توجه به حمله تروریستی هفته گذشته بر شهر کابل بیش از پیش به وظایف شان توجه کنند.
وی در ادامه افزود وظیفه ما است که با اتخاذ تدابیر جدید؛ زندگی معصومانه این ملت را نجات دهیم. چون دشمن پلان کرده که مردم بی گناه را بکشد، ما هم باید جلو شان را بگیریم. 

به گفته مقامات قوماندانی امنیه ولایت کابل در مهار ساختن حمله تروریستی روز دوشنبه گذشته بر شهر کابل بیشتر از 600 پولیس سهم داشتند که در این میان 2 پولیس کشته شد و 19 افسر پولیس جراحت برداشتند.

وزارت داخله به خانواده های کشته شده ها و افسران مجروح کمک نقدی کرد و سایر افسران پولیس سهیم در مقابله با حمله تروریستی شهر کابل را مورد تقدیر قرار داد.

در همین حال نجیب الله مجددی سرپرست ولایت کابل هماهنگی نیرو های امنیتی را در مقابله با حمله کننده ها ستود، اما تعداد نیروی های پولیس را در شهر کابل ناکافی خواند.

آقای مجددی از دولت افغانستان تقاضا کرد تا در قسمت ازدیاد و تجهیز بیشتر نیرو های پولیس توجهء جدی صورت گیرد.

از سوی دیگر شماری از اقارب و نزدیکان نیرو های پولیس که در حمله تروریستی دوشنبه گذشته بر شهر کابل کشته شدند، نیز در این محفل اشتراک داشته و خواهان توجه بیشتر در قسمت معیشت و آموزش بازماندگان کشته شده ها شدند.

پایتخت کشور صبح دوشنبه 28 جدی به وسیله هفت تن از مخالفان مسلح مورد حملات مسلحانه و انتحاری قرار گرفت که در نتیجه شماری از هم وطنانمان جان خود را از دست دادند.
 

http://96.0.54.242/ap/pics2/20100126640473703.jpg

http://96.0.54.242/ap/pics2/20100126640474246.jpg

http://96.0.54.242/ap/pics2/20100126640473881.jpg

انتخابات پارلمانی رسماٌ به تعویق افتاد

فضل احمد معنوی، یکتن از مسؤلین کمیسیون مستقل انتخابات روز یکشنبه دریک نشست خبری اعلام کرد که انتخابات پارلمانی که قرار بود یکم جوزا برگزار شود در تاریخ 27 سنبله 1389 برگزار خواهد شد.

یک منبع آگاه که خواست تا نام وی فاش نشود، در آستانه برگزاری کنفرانس لندن گفت که علت این تاخیر چهار ماهه در نتیجه فشار آمریکا و کشورهای غربی بر رییس جمهور کرزی برای مبارزه با فسادهای سیاسی است.

وی افزود که این یک تصمیم کاربردی و حساس است و امکان ایجاد تغییراتی اساسی را در برگزاری یک انتخاباتی پارلمانی شفاف و آشکار فراهم می کند.

داوود علی نجفی ، رییس دارلانشای کمیسیون مستقل انتخابات چندی پیش گفته بود که کمیسیون انتخابات طرح لازم را برای برگزاری انتخابات در اختیار دارد و در صورت دسترسی به بودجه؛ انتخابات را در وقت قانونی برگزار خواهد کرد.

وی به هزینه 120 میلیون دالری این انتخابات اشاره کرده و خواستار کمک 50 میلیون دالری نهادهای بین المللی بمنظور جبران کسری بودجه انتخابات شده است.

سازمان ملل دهها ميليون دالر را در حسابي بمنظور تامين بودجه برگزاري انتخابات نگه داشته است ولي ديپلمات ها مي گويند اين مبلغ فقط در صورتي به افغانستان ارائه خواهد شد که در ابتدا اصلاحات در افغانستان اجرا شود. 

گفتنی است که به تعويق افتادن انتخابات پارلمانی، کشورهاي غربي را خرسند خواهد کرد که خواهان زمان بيشتري براي اصلاحات در کشور پيش از برگزاري انتخابات هستند تا جلوي حوادثي که در انتخابات 29 اسد روي داد، گرفته شود.

ادامه مطلب فوق

شاهنشاهی احمدشاه درانی

احمدشاه ابدالی، در سال ۱۷۴۷ میلادی، دولتی در محدوده افغانستان فعلی پدید آورد.

دانشنامهٔ بریتانیکا، که یکی از معتبرترین منابع به‌زبان انگلیسی به شمار می‌رود، شاهنشاهی احمدشاه درانی را آخرین امپراتوی افغان خوانده‌است. این دانشنامه می‌افزاید که شاهنشاهی احمدشاه درانی پس از امپراتوری عثمانی، دومین امپراتوری جهان اسلام در نیمهٔ دوم قرن هجده بود که حدود قلمرو آن را از مشهد تا دهلی و از آمودریا تا دریای عرب دربر می‌گرفت.

الفنستون، محقق نامور انگلیسی، که از احمد شاه درانی به عنوان مؤسس افغانستان معاصر یاد کرده‌است، می‌نویسد: «احمدشاه خردمندانه، اساس یک امپراتوری بزرگ را نهاد. هنگام در گذشت او متصرفاتش از غرب خراسان تا سرهند و از آمو تادریای هند گسترش داشت و این همه را یا با انعقاد پیمان به‌دست آورده بود و یا عملاً (با زور شمشیر) تصرف کرده بود

همو می‌افزاید: «به‌راستی اگر شاهی در آسیا سزاوار احترام ملت خویش باشد، جز احمدشاه کس دیگری نیست.

دولت مستقل افغانستان

از سال ۱۱۶۰ هجری قمری (۱۷۴۷ میلادی به بعد حکومت مستقل افغانستان را همواره دو خانواده از طایفه ابدالی در دست داشته‌اند. از سال ۱۱۶۰هجری قمری (۱۷۴۷ میلادی) تا ۱۲۵۱ هجری قمری (۱۸۳۵ میلادی) تاج و تخت این کشور در دست سدوزاییها بود؛ و از آن پس به خانواده محمدزایی که از همان طایفه بودند تعلق گرفت.

احمدخان سدوزایی دست به یک پارچه ساختن مملکت زد، کابل را تصرف نمود. همهٔ سرزمینهای واقع در غرب رود سند را، ازکشمیر تا دریای عمان، با پذیرفتن انواع مشکلات از دست مغولان هند باز پس گرفت. احمدشاه (احمدخان سدوزایی) ملقب به احمدشاه بابا ۱۲ مرتبه بر هند لشکر کشید در سال ۱۱۷۰ هجری قمری (۱۷۵۶ میلادی) دهلی را تصرف کرد و خزانه‌ای خود را با ثروت سرشار که از آنجا غنیمت گرفته بود انباشت. بعد از مرگ احمدشاه درسال ۱۱۸۷ هجری قمری (۱۷۷۳ میلادی) تا چهل وپنج سال بعد همچنان رقابت و کشمکش و دسیسه چینی در میان مدعیان حکومت در طایفهٔ سدوزایی ادامه یافت ؛ این وضع باعث از هم گسیختگی خاندان حاکم گشت و چیزی نمانده بود که افغانستان را نیز از هم بپاشد.

پسر دوم و جانشین احمدشاه، یعنی تیمورشاه، پایتخت خود را از قندهار به کابل انتقال داد و مدت بیست سال از (۱۱۸۷ هجری قمری (۱۷۷۳ میلادی)-۱۲۰۸ هجری قمری(۱۷۹۳ میلادی)) بر قلمرو وسیع اما نا مطمئن حکم می‌راند. تیمور شاه بیست و سه پسر داشت اما نتوانست برای خویش جانشین تعین کند. طی بیست و پنج سال شاهزادگان سدوزایی مشغول توطئه و تحریک برای دست یافتن به حکومت کابل بودند و قلمرو این حکومت هم به مرور زمان از هم می‌پاشید. در این مدت از میان پسران تیمور شاه، سه برادر هر کدام برای چند صباحی و یکی از ایشان دو بار به حکومت رسیدند، و هریک از ایشان نیز بزودی قربانی توطئه‌های خانوادگی گردیدند. بعد از اینکه این برادران رئیس طایفه‌ای محمدزایی به قتل رساندند و پسر بزرگ ویفتح محمدخان (وزیر فتح خان) را کور کردند، کاسه‌ای صبر محمدزاییها لبریز شد. این طایفه علم طغیان علیه سدوزاییها را بلند کرد، و در سال ۱۲۳۳ هجری قمری (۱۸۱۸ میلادیدوست محمدخان، جوانترین پسر رئیس طایفه محمد زایی، حاکم سدوزایی را در حوالی کابل شکست داد. دراین روزها از قلمرو وسیع سدوزایی چیز چندانی باقی نمانده بود. بلخ دعوی استقلال می‌کرد،مرو و کوشک به تصرف روسیه تزاری در آمده بودند، رانجیت سینگه والی ایالت پنجاب نیز اعلان حکومت نمود. انگلیسها بربلوچستان دست انداخته بودند و سند نیز در مقابل حکومت افغانها تمکین نمی‌کرد.

دوست محمدخان در چنین شرایط بحرانی به سال ۱۲۵۰ هجری قمری (۱۸۳۵ میلادی) خود را امیر افغانستان خواند. دوست محمد از انگلیسها که عملا از سیکها حمایت می‌کردند تقاضا نمود تا بر سر مسئله پنجاب میان ایشان میانجیگری نمایند و در ضمن به انگلیس قول داد که افغانها مانع پیشروی روسها از شمال به جانب جنوب شوند. دوست محمد خان وقتی زمام امور را در دست گرفت که دو امپراتوری بزرگ روسیه و انگلیس سرگرم پیش‌روی‌ها و توسعهٔ قلمرو خویش بودند. افغانستان بصورت مانع و حد فاصل طبیعی و کوهستانی در میان این دو امپراتوری، به مهره‌ای پیاده‌ای در رقابت شطرنج وار این قدرتهای بزرگ قرن ۱۹ و دست آخر به سپری برای جلوگیری از تصادم آن دو، بدل شد. وقتی دوست محمد در مبارزه با سیکها از انگلیس کمک خواست آنها حاضر نشدند که به وی کمک کنند، چه که آنها آخرین حملات دوران احمدشاه بر هند را هنوز بخاطر داشتند و بخود اجازه نمی‌دادند تا افغانها این مردمان کوه نشین و دیرآشنا و حادثه جو را تهدیدی برای سلطه‌ای خود بر هند ندانند. همین احساس خطر بالاخره باعث شد که دوست محمدخان دوسال بعد از حکومت افغانستان کنار رود. وقتی دوست محمدخان از انگلیس استمداد کرد که هرات نیز در محاصرهٔ ایران بود. انگلیس‌ها از پیش‌روی ایران و پیش‌روی روسیه در آسیای مرکزی بیشتر احساس خطر نمودند. وقتی انگلیسها به درخواست امیر دوست محمد جواب منفی دادند، وی نیز ناگزیر دست به دامان تزار روس زد. دراین وقت انگلیس خطر را بسیار جدی تلقی نموده اعلان نمود که برای حفظ هند بریتانوی در مقابل دست درازیهای روسیه ضرورت می‌داند تا در کابل یک حکومت دوست انگلیس باشد، درینوقت شاه شجاع، شاهزاده مخلوع و بی تخت و تاج سدوزایی اعلان کرد که هرگاه انگلیسها در رسیدن به حکومت کابل به وی کمک کنند، او حاضر است که پشاور را به سیکها واگذارد. تا این هنگام ایرانی‌ها هرات تخلیه کرده بودند، اما با این حال انگلیس‌ها افغانستان را اشغال کردند، و بدین ترتیب نخستین جنگ انگلیس و افغانستان (۱۲۵۴ هجری قمری (۱۸۳۸ میلادی) - ۱۲۵۸ هجری قمری (۱۸۴۲ میلادی)) آغاز می‌شود.

نتیجه رای پارلمان به وزرای پیشنهادی کرزی


نتیجه نهایی آراء وکلای مجلس پس از استماع سخنان این نامزد وزیران طی چهار روز، به شرح زیر می باشد:

1.  داکتر زلمی رسول ،نامزد وزیر امورخارجه: 132 رای موافق،  82رای مخالف ، 4 رای باطل و 5 رای سفید

2.   حبیب الله غالب،نامزد وزیر عدلیه:115 رای موافق، 99 رای مخالف ،  1رای باطل و 8 رای سفید

3.    داکتر محمد هاشم عصمت اللهی، نامزد تحصیلات عالی: 100رای موافق،  108رای مخالف ، 2 رای باطل و  12 رای سفید

4. محمد یوسف نیازی ، نامزد وزیر حج و اوقاف: 132 رای موافق،  80رای مخالف ،  1 رای باطل و  10 رای سفید

5.  پلوشه حسن ، نامزد وزیر امور زنان: 56 رای موافق، 150  رای مخالف ،  4 رای باطل و 15  رای سفید

6.   داکتر ثریا دلیل ، نامزد وزیر صحت عامه:  86  رای موافق، 116 رای مخالف، 17 رای سفید و 3 رای باطل

7.  عبدالهادی ارغندوال، نامزد وزیر اقتصاد: 120 رای موافق، 94 رای مخالف ، 2 رای باطل و 6 رای سفید

8.  محمد ظاهر وحید ،نامزد وزیر تجارت و صنایع: 69 رای موافق،  127 رای مخالف ، 3  رای باطل و 12 رای سفید

9.   آمنه افضلی ، نامزد وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین: 117  رای تایید، 1 رای باطل و 10سفید و 94 مخالف

10.  اینجینیر عبدالرحیم اوراس ، نامزد وزیر ترانسپورت و هوانوردی: 87  رای موافق،  123 رای مخالف،  12 رای سفید و 1رای باطل

11.   اینجینیر محمد بشیر لعلی، نامزد وزیر فواید عامه: 78 رای موافق، 129 رای مخالف ،  1 رای باطل و 15  رای سفید

12.   اینجینیر عبدالرحیم، نامزد وزیر عودت و مهاجرین: 82 رای موافق، 128  رای مخالف ، 0  رای باطل و  15 رای سفید

13.   یارالله منصوری ،نامزد وزیر احیا و انکشاف دهات : 113  رای تایید، 1 رای باطل و 6 سفید و 102 مخالف

14.   ارسلا جمال،نامزد وزیر سرحدات ، اقوام و قبایل: 94 رای موافق،  116 رای مخالف ، 3 رای باطل و 10  رای سفید

15.   ضرار احمد مقبل ،نامزد وزیر مبارزه با مواد مخدر:161  رای تایید، 1 رای باطل و 4 سفید و 56 مخالف

16.   سلطان حسین ، نامزد وزیر  انکشاف شهری:  80 رای موافق، 128  رای مخالف، 12 رای سفید و  رای باطل

17.   عبدالقدوس حمیدی،نامزد وزیر مخابرات و تکنالوژی: 105 رای موافق، 104  رای مخالف، 14 رای سفید و  رای

با این نتیجه  در حال حاضر از مجموع 25 وزیر دولت جدید افغانستان، چهارده وزیر وزاتخانه های کلیدی تعیین شده اند و ده وزیر رد صلاحیت شده امروز به همراه وزیر آب و انرژی دوباره باید معرفی گردند.

چهارده وزیر تعیین شده دولت بدین شرح میباشد:

عبدالرحیم وردک وزیر دفاع ، محمدحنیف اتمر وزیر داخله، حضرت عمر زاخیل وال وزیر مالیه، فاروق وردک وزیر معارف، سید مخدوم رهین وزیر اطلاعات و فرهنگ، وحید الله شهرانی وزیر معادن و صنایع، محمد آصف رحیمی وزیر زراعت ، داکتر زلمی رسول وزیر امورخارجه، حبیب الله غالب وزیر عدلیه، محمد یوسف نیازی وزیر حج و اوقاف، عبدالهادی ارغندوال وزیر اقتصاد، ، آمنه افضلی وزیر کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین، یارالله منصوری وزیر احیا و انکشاف دهات و ضرار احمد مقبل وزیر مبارزه با مواد مخدر.

به این ترتیب باید منتظر ماند تا یازده وزیر باقیمانده نیز معرفی شوند، و کابینه جدید دولت کرزی تکمیل شود.