شاهین سپید

 رقص روسری

زبانش لهجه ی  ناز دری داشت          نگاه  او جهانی دلبری داشت

همی رقصید و بر دور سر او            چه رقص دلنشینی رو سری داشت

کلاس ناز

نگارا خانه ی دل را   عروسی         میان هر چه دلبر توس توسی

کلاس ناز تو بالای بالاست              ببازی بازی همدرس ونوسی

  سرمست عشق

میان انجمن هرگز نگنجم           به گلگشت وچمن هرگز نگنجم

بیاد او چنان سر مست عشقم          که من در بیرهن هرگز نگنجم

  نگاه غنچه

دود حیران بهرسو گشت هوشم          تعجب میوزد از دشت هوشم

شود ایا نگاه غنچه ی او               نهد پا برسر گلگشت هوشم

 چشم هوش

دلم  را با نگاهی آزمودی            بشوخی شوخی از دستم ربودی

ببستی چشم هوشم را بنازی         کجا رفتی که بودی وچه بودی

  مشعل عشق

میان شاخه های جنگل  عشق       گذر کردی وگشتی مشعل عشق 

چه خوش بر قد نازت مینشیند         لباس دلفروزی مخمل عشق

 گوش دل

چنان گوش دلم را تاب دادی             که بر خاک سیاهش خواب دادی

ببین اورا چسان در کوره ی عشق           میان کاسه ی سر  آب دادی